Το πρόγραμμα απευθύνεται σε άτομα που ασκούν ηγετικό/συντονιστικό ρόλο σε ομάδες και οργανισμούς, με σκοπό την παροχή αποτελεσματικών εργαλείων για την αντιμετώπιση των καθημερινών προκλήσεων και τη βελτίωση της διαχείρισης της ομαδικής εργασίας. Με βάση την προσέγγιση του Processwork, υποστηρίζει ανθρώπους σε θέση ηγεσίας να να κατανοήσουν με σαφήνεια τη σχέση του δικού τους προσωπικού στυλ ηγεσίας εντός και εκτός του χώρου εργασίας, καθώς και να αναδείξει τις εσωτερικές πηγές δύναμης και πλούτου, προκειμένου να αντλήσουν τα μέγιστα οφέλη. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε άτομα που εργάζονται σε εκπαιδευτικά πλαίσια και σχολεία, Μ.Κ.Ο., εταιρίες και οργανισμούς καθώς και σε όποιο άτομο βρίσκεται σε θέση συντονισμού, διεύθυνσης ή ηγεσίας σε οργανισμό, φορέα ή σε μια αυτο-οργανωμένη ομάδα.
Δομή του προγράμματος

• Το πρόγραμμα ξεκινά με ένα εισαγωγικό σεμινάριο στην ολομέλεια.

• Στην πρώτη συνάντηση της ολομέλειας σχηματίζονται μικρές ομάδες των τεσσάρων ατόμων που συναντιούνται σε δικό τους χώρο και χρόνο ανάμεσα στις συναντήσεις της ολομέλειας. Ανάμεσα σε κάθε συνάντηση ολομέλειας οι μικρές ομάδες συναντώνται δυο φορές για 2 ώρες κάθε φορά (διαδικτυακά ή δια ζώσης).

• Οι συμμετέχοντες/συμμετέχουσες λαμβάνουν το εγχειρίδιο “Ενδυνάμωση Ηγεσίας” (140 σελ.) και οδηγίες για τη χρήση του.

• Οι συντονίστριες του προγράμματος συναντούνται με τους/τις συμμετέχοντες/συμμετέχουσες στο επόμενο διάστημα για τρεις επιπλέον συναντήσεις της ολομέλειας

Εφαρμογή Προγράμματος 2021-2022 (συναντήσεις ολομέλειας)
Σάββατο 27/11/21, 10.00 – 15.00 (5 ώρες)
Σάββατο 18/12/21, 10.00 – 14.00 (4 ώρες)
Σάββατο 15/1/22, 10.00 – 14.00 (4 ώρες)
Σάββατο 12/2/22, 10.00 – 15.00 (5 ώρες)
Κόστος: 260 €
Στην τιμή περιλαμβάνεται και το εγχειρίδιο “Ενδυνάμωση Ηγεσίας” του Lukas Hohler. Η πληρωμή των διδάκτρων γίνεται με προκαταβολή 50€ κατά την εγγραφή και αποπληρωμή του υπόλοιπου ποσού σταδιακά μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος.
Για περισσότερες πληροφορίες:
Αλεξάνδρα Βασιλείου, Ph.D. & Βέρα Λάρδη (συντονίστριες προγράμματος)
endynamosi@gmail.com
Χώρος Συναντήσεων:
Processwork Hub, Γιαννάρου 17, 17455 Άλιμος
(αν οι συνθήκες γύρω από τη νόσο covid-19 επιβάλλουν, οι συναντήσεις θα γίνουν διαδικυακά)
www.leadersempowered.gr

Το Ψυχόδραμα: Βασικές αρχές και πρακτική
​
Το Σάββατο 15 Μαΐου πραγματοποιήθηκε εισήγηση με θέμα τις βασικές αρχές και την πρακτική του Ψυχοδράματος στους φοιτητές και τις φοιτήτριες του τμήματος ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων του πανεπιστημίου Πατρών που παρακολουθούν το μεταπτυχιακό πρόγραμμα “Εξαρτήσεις και Νέες Τεχνολογίες”. Σε αυτή τη συνάντηση, οι σπουδαστές/ τριες γνώρισαν την θεραπευτική προσέγγιση του Ψυχοδράματος και ήρθαν σε μία πρώτη επαφή με την πρακτική εφαρμογή του μέσα από βιωματικές ασκήσεις. Την εισήγηση έκανε η  ψυχοθεραπεύτρια ψυχοδράματος Βέρα Λάρδη. Μία γόνιμη συνάντηση με επαγγελματίες που, σε αυτές τις δύσκολες εκπαιδευτικές συνθήκες, αναζητούν να εμπλουτίσουν τις γνώσεις και τον επαγγελματικό τους ρόλους. 

Το Art in Perspective σε συνεργασία με το Prosesswork Hub  συμμετέχει στο Transition I Enter Communities of Body.

Η Βέρα Λάρδη (Art in Perspective) και η Αλεξάνδρα Βασιλείου (Processwork Hub) θα συντονίσουν ένα εργαστήριο με τίτλο “Εικονική Μετάβαση / Virtual Transition” για τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα Transition. Στόχος του εργαστηρίου είναι η μελέτη της μετάβασης σε ψηφιακά μέσα ως προσωπική και συλλογική διεργασία, η διερεύνηση των αλλαγών που φέρνει η χρήση ψηφιακών μέσων στην επικοινωνία, στην αίσθηση κοντινότητας ή απόστασης, στην αντίληψη του εαυτού και των άλλων, καθώς και των απαραίτητων δεξιοτήτων για την μετάβαση από μια ζώνη άνεσης και οικειότητας σε μια περιοχή νέων προκλήσεων.
Πηγή: Κινητήρας
Transition I Enter Communities of Body → Community Dance Residency
Το Community Dance Residency με θέμα την Μετάβαση και την ανταλλαγή Αφρικής και Ευρώπης, αρχικά σχεδιασμένο για την Άνοιξη του 2020 στο πλαίσιο του In Progress Feedback Festival, έρχεται ανανεωμένο με δημιουργικές προτάσεις να απαντούν στις προκλήσεις που ζούμε παγκοσμίως.
Ο Blaise Mangitukulu από την Λαϊκή Δημοκρατία του Κόνγκο, η Emilie Vaudou από την Γαλλία, η Patricia Woltmann από την Γερμανία και η Μαριλένα Σιταροπούλου από την Ελλάδα, θα συνεργαστούν από απόσταση, ψηφιακά και από κοντά. Στην Αθήνα, το Βερολίνο, το Λονδίνο, το Μπουκαβού και το Παρίσι, θα ανοίξουν κανάλια επικοινωνίας με τοπικές και διεθνείς κοινότητες, για να μιλήσουν για το σώμα και τους τρόπους με τους οποίους διαφορετικές κοινότητες βιώνουν και εκφράζουν την έννοια της μετάβασης μέσα από έργα community dance.
Οι δημιουργίες θα παρουσιαστούν αρχικά στον τόπο διαμονής και εργασίας κάθε καλλιτέχνη τον Νοέμβριο, ενώ η διαδικασία, τα ευρήματα, τα ερωτήματα, τα αδιέξοδα και οι νέες προτάσεις θα παρουσιαστούν τον Δεκέμβριο, στην Αθήνα και διαδικτυακά.
Τη σκυτάλη της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Residency παραλαμβάνει από την Αντιγόνη Γύρα, ιδρύτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια του Κινητήρα, ο επί χρόνια συνεργάτης του Κινητήρα, Χρήστος Πολυμενάκος. Συνεργάτες-ειδικοί σε θέματα ψηφιακών μέσων και χορού, ψυχολογίας, community dance, λεκτικής επικοινωνίας χορογραφικής έρευνας και δημιουργίας, νομικών θεμάτων περί τα ψηφιακά μέσα και δημιουργικής ανατροφοδότησης προσφέρουν σημεία αναφοράς και, ανοίγονται, επιπλέον, ψηφιακά κανάλια επικοινωνίας με φυσικές και ψηφιακές κοινότητες οι οποίες αναπτύσσονται γύρω από τους θεματικούς άξονες του Residency.
Μείνετε συντονισμένοι και πάρτε μέρος σε μια πρωτότυπη διαδικασία, ή απλώς «Χορέψτε! Χορέψτε, γιατί ξαναγεννιόμαστε!»
Το Transition I Enter Communities of Body Residency είναι μια συνεργασία του Καλλιτεχνικού Δικτύου Παραστατικών Τεχνών, Κινητήρας (www.kinitiras.com), του Goethe-Institut Athen (www.goethe.de/athen), του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος (www.ifg.gr) με το Flux Laboratory Athens (www.fluxlaboratory.com) και πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Γαλλο-Γερμανικού Πολιτιστικού Ταμείου.
Mέρος του residency υλοποιείται με την ευγενική υποστήριξη του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου.

Δημιουργώντας καταφύγια στις καταιγίδες
Ήταν ο τίτλος του βιωματικού εργαστηρίου όπου συντόνισαν οι Αλεξάνδρα Βασιλείου και Βέρα Λάρδη, το Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη. Ευχαριστούμε την Αντιγόνη Τσαρμποπούλου και το Πανελλήνιο Δικτύο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση για την πρόσκληση και όσες/όσους ταξίδεψαν από όλη τη Βόρειο Ελλάδα για να ανταμώσουμε!
   
Περιγραφή εργαστηρίου
Η σχολική χρονιά ξεκινάει μέσα σε δύσκολες συνθήκες, που προσθέτουν στις ήδη επιβαρυμένες ανάγκες της εκπαίδευσης. Η πανδημία του COVID-19 απαιτεί αντοχή στην αβεβαιότητα και προσαρμοστικότητα. Με τον νου μας στην ένταξη των προσφύγων -μέσα σε μία ατμόσφαιρα που εύκολα οδηγεί στη ματαίωση- και τον καθοριστικό ρόλο των εκπαιδευτικών σε αυτό, το εργαστήριο εξερευνά τους ρόλους: πρόσφυγας – αλληλέγγυος – ξενοφοβικός (όπως εκφράζονται μέσα από στάσεις και συμπεριφορές) σε παράλληλη εξερεύνηση των ρόλων θύμα – θύτης – σωτήρας.
Σε αυτό το βιωματικό εργαστήριο αξιοποιούνται τεχνικές Ψυχοδράματος, Θεάτρου Playback και Processwork.

Υποστηρίζουμε την πρωτοβουλία #SupportArtWorkers

"Αξίωμα επιδιορθώσεων: Αν όλοι οι άλλοι τρόποι αποτύχουν, διάβασε τις οδηγίες χρήσης"      Βιωματικό εργαστήρι για τη ματαίωση

Η συνθήκη της πανδημίας διέκοψε, ανέτρεψε, ακύρωσε, μεγάλο ποσοστό καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Οι συνέπειες ήταν οικονομικές, κοινωνικές, αλλά και προσωπικές. Επηρεάστηκαν σχέσεις, ομάδες, προγραμματισμοί. Οι περισσότεροι από εμάς αισθανθήκαμε ματαίωση, ανασφάλεια και θυμό ενώ, κάποιοι χάσαμε την επαφή με την δημιουργικότητά μας και μπήκαμε σε μία ανέμπνευστη παραίτηση. Σταδιακά άνοιξαν νέοι δρόμοι καλλιτεχνικής έκφρασης, αξιοποιήθηκε η τεχνολογία και το διαδίκτυο για δημιουργική παρουσία.

Τώρα, αναρωτιόμαστε αν είναι μία προσωρινή συνθήκη και πόσο θα κρατήσει. Θα συνεχίσουμε από εκεί που το αφήσαμε ή θα χρειαστεί να αλλάξουμε τον τρόπο που δουλεύουμε; Είναι μια περίοδος επανεκκίνησης ή επαναπροσδιορισμού; Πως σχεδιάζουμε εκ του μηδενός, μέσα σε μια ατμόσφαιρα ματαίωσης;

Μπροστά σε τόσες προκλήσεις χρειάζεται να ανατρέξουμε στο όραμα μας και το λόγο που κάνουμε τέχνη, για να αναζητήσουμε προσωπικές απαντήσεις, να επιβεβαιώσουμε ή να διαπραγματευτούμε την καλλιτεχνική μας ταυτότητα.

Σε αυτό διαδικτυακό βιωματικό εργαστήριο διάρκειας 3,5 ωρών, θα εξερευνήσουμε την ματαίωση και πως μας επηρεάζει, θα ανατρέξουμε στο όραμα μας και στην καλλιτεχνική μας ταυτότητα, θα αναζητήσουμε δεξιότητες και ικανότητες που υποστηρίζουν το επόμενο βήμα και τρόπους που μπορούμε να λειτουργήσουμε, όχι ως θύματα μιας κατάστασης, αλλά ως φορείς πρόσφορης αλλαγής που διευκολύνει την προσωπική μας έκφραση, μέσα σε μία νέα καλλιτεχνική πραγματικότητα.

Συντονίστριες εργαστηρίου: Βέρα Λάρδη (www.veralardi.gr) και Αλεξάνδρα Βασιλείου (www.processworkhub.gr)

Η Βέρα Λάρδη είναι ηθοποιός και ψυχοδραματίστρια. Η Αλεξάνδρα Βασιλείου είναι κοινωνική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια. Συνεργάζονται στην εκπαίδευση ενηλίκων, συντονίζοντας εργαστήρια που εστιάζουν στη προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη και ενδυνάμωση.

Info:
Το εργαστήριο θα πραγματοποιηθεί διαδυκτιακά.
Διάρκεια εργαστηρίου 3,5 ώρες
Ημερομηνία: Παρασκευή 12 Ιουνίου 2020
- Ώρες: 11:00-14:30
- Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 26
- Δήλωση συμμετοχής στο email:solidarity.sawgreece@gmail.com με θέμα: “Αξίωμα επιδιορθώσεων”
- Κόστος: Χωρίς οικονομικό κόστος
- Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας

Η Refraim Team, έπειτα από πρόσκληση του τμήματος Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας πραγματοποίησε δύο βιωματικές επιμορφώσεις με τίτλο:
Χτίζοντας Σχέση Εμπιστοσύνης με τον Ασθενή
Τα εργαστήρια, που πραγματοποιήθηκαν στις 7 και 9 Δεκεμβρίου 2019 στη Λάρισα και τη Λαμία, παρακολούθησαν επαγγελματίες υγείας, φοιτητές και φοιτήτριες των τμημάτων νοσηλευτικής του πανεπιστημίου. Υπεύθυνοι για τον σχεδιασμό και τη υλοποίηση ήταν η Βέρα Λάρδη και ο Χρήστος Θεοχαρόπουλος σε συνεργασία με την διεπιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου: Κωσταντίνο Γουγουλιάνη, Χρυσή Χατζόγλου, Φωτεινή Μάλλη, Ουρανία Κώτσιου και Άρη Βασιλόπουλο.

Στην επιμόρφωση χρησιμοποιήθηκε το θέατρο ως μέσο διερεύνησης των  βασικών παραγόντων που επηρεάζουν την επικοινωνία του επαγγελματία υγείας με τον ασθενή και ως μέσο πρακτικής άσκησης πάνω σε δεξιότητες που ενισχύουν τη δημιουργία σχέσης εμποστοσύνης όπως η ενσυναίσθηση, η ενεργητική ακρόαση, η γλωσσική, παραγλωσσική και εξωγλωσσική επικοινωνία. Για αυτόν τον σκοπό αξιοποιήθηκαν:

• Θεωρία επικοινωνίας
• Πρακτική άσκηση, role playing
  
• Forum Theater
  

Ευχαριστούμε θερμά το Τμήμα Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας για την πρόσκληση και την γόνιμη συνεργασία.

Λίγες σκέψεις μετά το εργαστήρι που κάναμε στη Σάμο. Μετά από πρόσκληση του Κέντρου Πρόληψης Σάμου Φάρος βρεθήκαμε να συντονίζουμε μαζί με την Αλεξάνδρα Βασιλείου ένα βιωματικό εργαστήριο με τίτλο “Πως χτίζουμε κοινότητες”. Συχνά συνδυάζουμε τα εργαλεία μας φροντίζοντας να συμπληρώνουμε την συζήτηση με βιωματικές ασκήσεις, παιχνίδια και θεωρία.

Το σαββατοκύριακο 23-24 Νοεμβρίου, βρεθήκαμε, λοιπόν, στη Σάμο για δύο βιωματικά εργαστήρια, ένα ανοιχτό στο κοινό και ένα για τους εργαζόμενους και εργαζόμενες στο Κέντρο Πρόληψης. Η Σάμος είναι ένα από τα νησιά μας που αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις λόγω του προσφυγικού. Η τοπική κοινότητα στο Βαθύ προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην κανονικότητα που είχε συνηθίσει και την ένταση που δημιουργούν οι νέες πολύ δύσκολες, για όλους, συνθήκες. Το εργαστήριο του Σαββάτου είχε σαν στόχο να εξερευνήσουμε τρόπους αντιμετώπισης των προκλήσεων που βοηθούν στην αποφυγή της πόλωσης και ενδυναμώνουν την εποικοδομητική συνδιαλλαγή ανάμεσα στα μέλη της κοινότητας. Ήταν ανοιχτό για το κοινό και μπορούσε να το παρακολουθήσει όποια/ος επιθυμούσε. Βρεθήκαμε με μια ετερόκλιτη ομάδα: νεότεροι, γηραιότεροι, άντρες και γυναίκες, με διαφορετικές απόψεις, πολιτικές πεποιθήσεις, με λιγότερη ή περισσότερη εμπειρία σε βιωματικές επιμορφώσεις και οργανωμένες δράσεις. Η ομάδα αποτελούνταν από περίπου πενήντα μέλη της τοπικής κοινωνίας και 3-4 επισκέπτες όπως εμείς. Συναντηθήκαμε στην ισόγεια αίθουσα του ξενοδοχείου. Καθίσαμε σε κύκλο. Κάποια στιγμή, τους μοιράσαμε μεγάλα κομμάτια χαρτί. Σε κάποια έγραφε “κοινότητα είναι…” και σε κάποια άλλα “κοινότητα δεν είναι….” Τους καλέσαμε να χωριστούν σε μικρότερες ομάδες, να πάρουν ένα από τα χαρτιά και να συμπληρώσουν με μαρκαδόρους τη φράση.

Παρατηρούσα τις ομάδες να δουλεύουν. Στην συνέχεια θα τους ζητούσαμε να κάνουν ομαδικά γλυπτά εμπνευσμένα από τις σημειώσεις τους. Η καρδία μου άρχισε να χτυπάει πιο δυνατά. Ήρθε η αμφιβολία. Ήμουν νεοφερμένη σε μία ομάδα που φαίνεται να διαπραγματεύεται έντονη σύγκρουση μέσα στην κοινότητά της λόγω των συνθηκών. “ Μήπως δεν μπουν στη διαδικασία; Μήπως νιώσουν ότι εκτίθενται; Οι περισσότεροι φαίνεται να μην έχουν ξανακάνει κάτι παρόμοιο. Μήπως αρνηθούν από αμηχανία;” Αυτά σκεφτόμουν λίγο πριν τους δώσω την οδηγία για την άσκηση.

Η σωματική έκφραση έχει την μοναδική ιδιότητα να επιδρά άμεσα σε όποιον δεχθεί να μπει στην διαδικασία ανεξαρτήτως εμπειρίας, προσωπικών απόψεων και αναγκών. Δεν χρειάζεται καμία άλλη προϋπόθεση πέραν από την διάθεση να εμπιστευτείς τη διαδικασία.

Και ναι, όλοι σε αυτήν την ομάδα δέχθηκαν- χωρίς εχέγγυα- να δοκιμάσουν, ανεξαρτήτως της στάσης και θέσης τους στην κοινότητα, γηραιότεροι, νέοι, παραδοσιακοί, συντηρητικοί, προκατειλημμένοι, μαχητικοί και διαλλακτικοί. Τα σώματα ζωντάνεψαν, πήραν αυθόρμητα μία στάση που εξέφραζε την εσωτερική τους διεργασία, τα χέρια αν και ακίνητα σε μία στάση αφηγήθηκαν ολόκληρες ιστορίες συμπερίληψης ή περιθωριοποίησης, σύγκρουσης και αποδοχής. Η κοινότητα συνδέθηκε, μάτια βούρκωσαν, η συγκίνηση σε κάποιες και κάποιους ήταν έκδηλη... Κράτησε για λίγο, μόλις μερικά λεπτά. Μετά τα χέρια κατέβηκαν, τα σώματα χαλάρωσαν, ξανακαθίσαμε στις καρέκλες. Περάσαμε στο επόμενο.

Ασφαλώς δεν φτάνει να νιώσεις, χρειάζεται και να καταλάβεις. Τα θέματα δεν λύνονται έτσι απλά κάνοντας γλυπτά σε ένα εργαστήριο θεάτρου ή χορεύοντας σε ένα γλέντι στην πλατεία. Όμως τη στιγμή όπου όλοι αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι στάθηκαν στο χώρο σε συμπλέγματα ομαδικών γλυπτών, τα σώματά τους αποκάλυψαν ταυτόχρονα την διαφορετικότητα και την βαθύτερη σύνδεση τους με την κοινότητα. Αυτή η βαθειά συγκινητική στιγμή για κάποιους συνέβαλλε μετά στο να διαπραγματευτούμε τον τρόπο με το οποίο κουβεντιάζουμε ως κοινότητα τα θέματα που αφορούν την συμβατική μας πραγματικότητα.

Στα δεκαπέντε χρόνια που ασχολούμαι με την εκπαίδευση ενηλίκων έχω αξιοποιήσει επανειλημμένα το θέατρο playback και το παιχνίδι. Τα τελευταία χρόνια το ψυχόδραμα το κοινωνιόδραμα και η κοινωνιομετρία έχουν προστεθεί στην εργαλειοθήκη. Κάθε φορά εκπλήσσομαι με την δύναμη της σωματικής έκφρασης στη δουλειά με ενήλικες, την διαθεσιμότητα των ανθρώπων να μπουν στην διαδικασία και τον πλούτο που κερδίζω προσωπικά από την επαφή μαζί τους.
Η ματιά του Κέντρου Πρόληψης για το εργαστήριο μας. εδώ