-Text in English follows-

Το Τμήμα Νέων Θεραπευτών της  Διεθνούς Εταιρείας Ομαδικής Ψυχοθεραπείας και Διεργασίας Ομάδας- International Association for Group Psychotherapy and Group Processes (IAGP) βράβευσε την διπλωματική εργασία της Βέρας Λάρδη που εκπονήθηκε στα πλαίσια του μεταπτυχιακού MSc. in Psychology στο  University of Central Lancashire με τίτλο: “Ulysses’ gaze”: Making sense of identity development and adjustment in repatriation: an Interpretative Phenomenological Analysis focusing on the role of nostalgia.

Οι περιλήψεις των τριών εργασιών που αναδείχθηκαν είχαν τα παρακάτω κοινά στοιχεία:
Εστίαση στην ποιοτική έρευνα: Και οι τρεις περιλήψεις προτείνουν ποιοτικές μελέτες στην εξερεύνηση πολύπλοκων, υποκειμενικών εμπειριών.

Ψυχολογικά θέματα: Κάθε περίληψη εμβαθύνει σε ψυχολογικά θέματα όπως ανάπτυξη ταυτότητας, προσαρμογή, θεραπευτικές εμπειρίες και στον αντίκτυπο των κοινωνικών παραγόντων στα άτομα.

Κοινωνικό ή Πολιτισμικό Πλαίσιο: Όλα εξετάζουν το κοινωνικό ή πολιτισμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο  συμβαίνουν αυτές οι ψυχολογικές διεργασίες.

Θεραπευτικές Εφαρμογές: Κάθε μελέτη στοχεύει να συμβάλει στη θεραπευτική θεωρία και πρακτική, προτείνοντας πρακτική εφαρμογή των ερευνητικών ευρημάτων στον τομέα της ψυχικής υγείας.

Εξερεύνηση περιθωριοποιημένων εμπειριών: Όλες αγγίζουν εμπειρίες ή πτυχές της ταυτότητας που είναι συχνά περιθωριοποιημένες ή λιγότερο κατανοητές.

-Text in English-

Vera Lardi's research project for the MSc. in Psychology at the University of Central Lancashire was awarded by IAGP- Young Professionals’ Section. The title of the thesis is: “Ulysses’ gaze”: Making sense of identity development and adjustment in repatriation: an Interpretative Phenomenological Analysis focusing on the role of nostalgia.

There are some similarities among the three winners’ abstracts:
Focus on Qualitative Research: All three abstracts propose qualitative studies, indicating a shared interest in exploring complex, subjective experiences.

Psychological Themes: Each abstract delves into psychological themes such as identity development, adjustment, therapeutic experiences, and the impact of social factors on individuals.

Social or Cultural Context: They all consider the social or cultural context in which these psychological processes occur, whether it's within therapy groups,among immigrants and repatriates, or within the context of social media use among young adults in Brazil.

Therapeutic Implications: Each study aims to contribute to therapeutic theory and practice, suggesting a practical application of the research findings in the field of mental health.

Exploration of Marginalized Experiences: They all touch upon experiences or aspects of identity that are often marginalized or less understood, such as sexual fluidity, repatriation experiences, and the circulation of nude images among young adults.

 Η Αυθεντική Αντίδραση: ένας διάλογος για την ομοφοβία και την τρανσφοβία συμπεριλαμβάνεται στον  πολυσυλλεκτικό τόμο με τις σημαντικότερες καλλιτεχνικές παρεμβάσεις στον τομέα της ψυχοεκπαιδευσης και θεραπείας που έχουν υλοποιηθεί στην Ελλάδα τα τελευταία πενήντα χρονια. Στο σχετικό άρθρο αναλύεται η μεθοδολογία, ο σκοπός και η επίδραση της παρέμβασης όπως την αντιληφθήκαμε  από την επαφή μας με τους συντέλεστες, τους συνδημιουργούς και το κοινό.
Ευχαριστούμε την επιστημονική ομάδα και όλους τους συντελεστές της έκδοσης για την πενταετή εργασία τους προκειμένου να υλοποιηθεί αυτό το πολύπλευρο και πολύ σημαντικό έργο.

Το θέατρο κοινότητας δεν έχει τα κατάλληλα εργαλεία ούτε προυποθέτει την συμβολή ψυχοθεραπευτών στην λειτουργία του. Δεν έχει την αξίωση, ούτε θα έπρεπε, να θεωρείται ψυχοθεραπεία μέσω της τέχνης. Η συμμετοχή σε μία τέτοια καλλιτεχνική παρέμβαση ως δραματουργός, ηθοποιός, σκηνογράφος, σκηνοθέτρια...δε σε τοποθετεί σε θέση θεραπευτή ούτε θεραπευόμενου.

Η μήπως αυτό κάνει;

Η διαδικασία δημιουργίας μίας παράστασης θεάτρου κοινότητας μπορεί να λειτουργήσει ως πρόσκληση διερεύνησης, αρχικά προσωπικής και στη συνέχεια συλλογικής. Η επιβεβαίωση του αισθήματος του ανήκειν, η ορατότητα της προσωπικής αφήγησης, η κάθαρση που φέρνει το μοίρασμα (ή η προσδοκία αυτής) είναι στοιχεία που απευθύνονται στην ψυχή και προσδοκούν τη θεραπεία την κοινότητας από το τραύμα που έχει υποστεί ή έχει προκαλέσει στο εαυτό της.
Προς το παρόν το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι το θέατρο κοινότητας εξ' ορισμού θεραπεύει την έλλειψη κοινότητας. Είθε! να την αναπτύξει κιόλας.